Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności | Jak wyłączyć ciasteczka

AKCEPTUJĘ
×
wracam na start
bieżący program przedszkola dlaczego nasze przedszkole jest twórcze? metody jakimi pracujemy jak wygląda nasz dzień? kangurowa okolica organ prowadzący standardy ochrony dzieci zdrowe żywienie zapisy do przedszkola praca i staż kontakt

metody pracy w przedszkolu

Podczas codziennych zajęć programowych Kangurowe Przedszkolaki poznają otaczający świat na różne sposoby! W naszym przedszkolu każdy miesiąc, tydzień i dzień ma swoją tematykę związaną z ważnymi dla dzieci treściami edukacyjnymi. Wykorzystując sprawdzone pomysły na twórcze ćwiczenia i zabawy zachęcamy dzieci do myślenia. Posługując się autorskimi metodami realizujemy Podstawę Programową Nauczania Przedszkolnego.

W naszym przedszkolu realizujemy koncepcję pracy zakładającą wszechstronny rozwój dzieci w oparciu o teorię inteligencji wielorakich Howarda Gardnera. Naszym celem jest pobudzanie, wzmacnianie i rozwijanie indywidualnych predyspozycji dzieci. Podkreślając ich mocne strony i wykorzystując naturalny potencjał wynikający z chęci poznawania świata, budujemy wewnętrzną motywację do nauki.

Dziecko poznaje świat i uczy się poprzez działanie, dlatego decydującą rolę odgrywa jego własna aktywność. W naszej pracy wykorzystujemy metody aktywizujące - zachęcające do samodzielności, odkrywania, doświadczania, stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi.

Dobierając metody pracy kładziemy nacisk na umiejętność podejmowania współpracy z rówieśniakmi, komunikacji, wykonywania zadań w zespołach, a także budowania relacji, kształtowania empatii, wrażliwości na innych i akceptacji różnorodności - wszystko to, aby umożliwić rozwój nie tylko w zakresie umiejętności poznawczych, ale także społecznych i emocjonalnych.

METODA DOBREGO STARTU

Metoda Dobrego Startu (MDS) została opracowana przez prof. Martę Bogdanowicz w czasie bezpośredniej pracy z dziećmi. Głównym założeniem metody jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter oraz znaków matematycznych.

Realizacja tego założenia odbywa się poprzez rozwijanie funkcji, które biorą udział w uczeniu się czytania i pisania oraz ich współdziałania. Inne cele to kształtowanie lateralizacji, świadomości schematu ciała (jego części oraz lewej i prawej strony) i przestrzeni. MDS reprezentuje zatem wielozmysłowe, aktywne podejście do pracy z dziećmi. Ćwiczenia te prowadzą także do usprawnienia uwagi, percepcji, pamięci, wyobraźni słuchowej i wzrokowej oraz motoryki i koordynacji wzrokowo- słuchowo- ruchowej, co ułatwia naukę czytania i pisania wszystkim dzieciom.

Metoda Dobrego Startu służy przygotowaniu dzieci w wieku przedszkolnym do nauki czytania i pisania. Ma również zastosowanie w profilaktyce niepowodzeń szkolnych, diagnozowaniu ich przyczyn oraz korekcji zaburzeń.

Warto dodać, że cały nasz zespół został przeszkolony przez prof. Martę Bogdanowicz oraz współautorki metody.

METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONKI SHERBORNE

W Kangurowym Przedszkolu na co dzień dbamy o budowanie relacji na różnych płaszczyznach: nauczyciel – dziecko, dziecko – dziecko, dziecko – rodzic oraz nauczyciel – rodzic. Działamy w tym obszarze poprzez wykorzystywanie wielu metod. Jedną z nich jest Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne (MRR). Jest wszechstronna i uniwersalna, urzeka prostotą i naturalnością.

MRR wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z innymi osobami. Wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do wspomagania prawidłowego rozwoju dziecka. Stwarza dzieciom okazję do poznawania swojego ciała, usprawniania motoryki, poczucia siły, sprawczości i możliwości ruchowych. Dzięki nim dzieci uzyskują wiarę we własne możliwości oraz poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń dziecko poznaje przestrzeń, w której się znajduje i dlatego czuje się bezpieczne, jest bardziej aktywne, przejawia większą inicjatywę a także empatię i wrażliwość na potrzeby innych.

W naszym przedszkolu, Metodą Weroniki Sherborne pracujemy w różnych sytuacjach i konfiguracjach. Pojedyncze ćwiczenia wplatamy podczas codziennych zajęć programowych z dziećmi. Tworzymy również autorskie scenariusze zajęć całościowo opartych na tej metodzie. Ogromną wartością i bogatym doświadczeniem jest udział w zajęciach w grupach mieszanych, na przykład 3-latki wraz z 5-latkami. Wtedy mamy okazję do budowania relacji z innym partnerem (starszy - młodszy), zdobywanie doświadczenia, zaufania i wiary we własne możliwości.

Kolejną naszą propozycją na budowanie więzi w relacji dorosły-dziecko, jest cykl zajęć dla rodziców i dzieci, tak zwane Przytulanki. To okazja sprzyjająca wzmacnianiu więzi między rodzicem a dzieckiem, a także budowaniu poczucia bezpieczeństwa w trakcie zajęć, wspomaganiu rozwoju dziecka w sferze psychoruchowej, społecznej oraz samokontroli. Aktywny udział w zajęciach jest okazją do przeżycia przyjemnych doznań, pozytywnych emocji, radosnej zabawy. Udział w zajęciach opartych na Metodzie Ruchu Rozwijającego uczy dzieci używania siły, jak i zachowania delikatności i opiekuńczości, zarówno w stosunku do innych jak i samego siebie.

METODA PROJEKTU

Metoda projektu, to metoda pracy z dziećmi, dzięki której mają one szansę na samodzielne zgłębianie interesującego i ważnego dla nich tematu. Dzieci wykorzystując wrodzoną ciekawość zadają pytania i stawiają hipotezy, uczą się poprzez działanie czynnie uczestnicząc w eksperymentach, obserwując, badając i doświadczając. Uczą się korzystania z różnych materiałów źródłowych, uczestniczą w zajęciach terenowych i spotkaniach z ekspertami, podczas których zadają pytania, sporządzają szkice i badają rekwizyty związane z tematem. Dzieci uczą się, że ekspertem może być każdy, kto dobrze zna badany temat. Także one same dzielą się swoją wiedzą, przemyśleniami i doświadczeniami.

Metoda projektu zakłada, że zdobywanie wiedzy przez małe dzieci jest czymś naturalnym, spontanicznym i samodzielnym. Rola nauczyciela nie polega zatem na nauczaniu, ale koordynowaniu działania dzieci, organizowaniu im przestrzeni badawczej tak, aby same mogły zdobywać wiedzę, w końcu – na wspieraniu dzieci tam, gdzie wsparcie jest niezbędne. Dzięki tak rozłożonym akcentom, dzieci doskonalą się w zadawaniu pytań, dostrzeganiu problemów i stawianiu hipotez, uczą się logicznego myślenia, eksperymentowania i wyciągania wniosków. W miarę nabywania wiedzy dzieci tworzą nowe wersje rysunków i opisów. Uzyskane wiadomości przedstawiają w formie kroniki, plakatów, prac plastycznych, schematów graficznych, tabel, konstrukcjii czy dzienniczków.

W Kangurowym Przedszkolu pracujemy tą metodą, ponieważ:

  • Inicjatywa, aktywność, nadawanie badaniom kierunku należy do dzieci, dzięki temu motywacja, poczucie sprawstwa w procesie zdobywania wiedzysą znacznie większe;
  • Do pracy projektowej są aktywnie włączani rodzice i środowisko lokalne. Rodzice często ujawniają swoje nieznane dotąd w przedszkolu potencjały, a w środowisku można poznać wiele ciekawych osób i zjednać sobie cudownych przyjaciół na lata;
  • Jest to metoda interdyscyplinarna. Wychodząc np. od typowo technicznego tematu, jakim jest Pociąg, możemy zgłębiać matematykę i fizykę, ale także historię, literaturę, sztukę, muzykę, w końcu także relacje międzyludzkie. Zdobywana w ten sposób wiedza cechuje się nie tylko elastycznością, ale i pragmatyzmem;
  • Bardzo pasuje do naszej twórczej filozofii;
  • Rozwija u dzieci wiele umiejętności, m.in.: korzystania z różnych źródeł informacji, dostrzegania i formułowania problemów, a także ich rozwiązywania; podejmowania decyzji; poczucia odpowiedzialności za swoją i wspólną pracę; organizowania tejże pracy - planowania, podziału zadań; współdziałania, rozwiązywania konfliktów; wyrażania własnych opinii i słuchania opinii innych; prezentowania własnej pracy;
  • Metoda nie pozwala nam nauczycielom skostnieć i popaść w rutynę, choć paradoksalnie bywa bardziej wymagająca od tradycyjnego uczenia . Uczy jak podążać za dzieckiem, jak asystować i wspierać, a nie wyręczać, nie narzucać i nie wtłaczać w jedyne słuszne ramy. Uczy otwartości i cieszenia się każdym odkryciem na równi z dziećmi.